Serbska wjes Koslow, ležaca sewjerozapadnje Budyšina a južnozapadnje Rakec, bu 1374 jako „Kosslow“ prěni raz naspomnjena. 1473 rěkachu jej “zcur Kasselau“ a 1866 pisachu ju serbsce Koslow. Mjeno wotwodźuje so wot kozoła, potajkim běše to wjes z wjele kozołami a kozami. Koslow běše stajnje ratarska wjes ze serbsko-katolskimi wobydlerjemi, přisłušacy Ralbičanskej wosadźe. W tamnišim křižerskim procesionje jutrowničku muscy z Koslowa sobu jěchaja. Lěta 1884 bě mjez 97 wobydlerjemi jenož jedyn Němc.
W Koslowje narodźichu so znaći Serbja kaž Chróšćanski ludowy herc-husler a přeslědźer hudźbnych instrumentow časnikar Jurij Mencl, probst w klóštrje Marijina hwězda w Pančicach Kukowje a ludowy spisowaćel Mikławš (Romuald) Domaška, jedna z prěnich serbskich wučerkow do Druheje swětoweje wójny, Hańža Wjelsec, pozdźišo skutkowaca na šuli w Radworju, žurnalist a spisowaćel Ben Budar a inženjer Jan Nuk, kiž steješe w lětach 2000 do 2011 na čole Domowiny, znataj zubnej lěkarjej Jurij a Leńka Lebzec, wudata Andersowa.
1936 bu Koslow do Dobrošic a 1974 z Dobrošicami zhromadnje do Njeswačidła zagmejnowany.